De voorliggende technologie biedt een additief in de vorm van een monomeer dat in kleine percentages kan worden toegevoegd aan het industriële lactidemonomeer en dat de smeltsterkte van het polymeer (voornamelijk polylactide, polymelkzuur) drastisch verhoogt na willekeurige copolymerisatie. De resulterende kunststof heeft een hogere smeltsterkte en smeltelasticiteit, waardoor het - in tegenstelling tot zuiver PLA - gemakkelijk toepasbaar is voor toepassingen met 'elongational flow', zoals filmblazen, blaasgieten, vezelspinnen en schuimen.
Poly(melkzuur) (PLA), een alifatisch polyester dat bestaat uit koolhydraathoudende monomeren van melkzuur (LA) (biobased), is tegenwoordig een van de meest veelbelovende bioplastics op de markt. PLA is biologisch afbreekbaar onder industriële composteeromstandigheden en heeft adequate mechanische en fysische eigenschappen, vergelijkbaar met die van gangbare kunststoffen zoals polystyreen en poly(ethyleentereftalaat) (PET). Een belangrijk inherent nadeel van PLA heeft echter te maken met de verwerkingsprestaties en bijgevolg met de toepasbaarheid. PLA heeft een lage smeltsterkte en smeltelasticiteit, wat cruciale eigenschappen zijn voor processen met 'elongational flow', zoals filmblazen, blazen, vezelspinnen, schuimen, enz. Deze processen zijn moeilijk uit te voeren op standaard PLA-materiaal (met een lage smeltsterkte) en daarom is de toepassingsmogelijkheid van PLA vandaag in zekere zin beperkt.
Onze technologie biedt een additief in de vorm van een monomeer dat in kleine percentages kan worden toegevoegd aan het industriële lactidemonomeer en dat de smeltsterkte van het polymeer (voornamelijk polylactide, polymelkzuur) drastisch verhoogt na willekeurige copolymerisatie. De resulterende kunststof heeft een hogere smeltsterkte en smeltelasticiteit, waardoor het - in tegenstelling tot zuiver PLA - gemakkelijk toepasbaar is voor toepassingen met 'elongational flow', zoals filmblazen, blaasgieten, vezelspinnen en schuimen.
Duik in het onderzoeksportaal en ontdek alle mogelijkheden.
